Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2009

Ο Γυμνός Βασιλιας


Γυμνός ο Βασιληάς λοιπόν !

Τσίτσιδο. Ολα του τα "χαρίσματα" ήταν μαϊμού. Μα ανεδείχθη σαν ο καταλληλότερος. Και ας μην είχε δουλέψει ποτέ στη ζωή του, όπως και κάθε Καραμανλής. Και ας έγιναν μέχρι και εθνάρχες.

Με 19 χρόνια πρωθυπουργία το Καραμανλέϊκο "δημιούργησε" μια τεράστια περιουσία, συναγωνίσιμη της βασιλικής περιουσίας της πάλαι ποτέ Φρειδερίκως.

Καράβια, κότερα, χιλιάδες στρέμματα γής, οικόπεδα χιλιάδων στρεμμάτων σε όλα τα καλά προάστεια (Εκάλη, Πολιτεία, Φιλοθέη, κ.λπ.). Επιχειρήσεις μονοπωλιακού χαρακτήρα, Βίλες, μετοχές εκατομμυρίων, καταθέσεις.

Μιλάμε για το σόϊ συνολικά: Ανηψιός, Θείος, θείτσες, ξαδέλφες, εγγόνια, κουνιάδοι, γαμπροί, πεθεροί και όλο το σκυλολόϊ).

ΣΕ ΑΥΤΑ ΗΤΑΝ ΟΙ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΕΡΟΙ.

Και βγαίνουν τώρα με θράσσος και βγάζουν γλώσσα στον ελληνικό λαό, υποσχόμενοι ξανά λιτότητα. Και απαιτούν με αυτοκρατορικό ύφος να τους ξαναψηφίσουμε για να τριπλασιάσουν την περιουσία τους.

Βγαίνουν επίσης τα τσιράκια τους και μιλούν για σκάνδαλα των Παπανδρέου, αυτών που όλη τους η περιουσία είναι ένα διώροφο στην πάλαι ποτέ συνοικία του Μπογιατίου.

Γυμνός, Ξετσίπωτος, Θρασύς ο Αυτοκράτωρ.

Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Σε αυτή τη διακυβέρνηση με τον καταλληλότερο ο λαός υπέφερε τα πάνδεινα. Ενα βλακόμουτρο, αχαϊρευτο και κουρασμένο "παληκάρι" έκανε όσο άντεχε πλάτες στα κοράκια του να ΑΡΠΑΞΟΥΝ και να ΛΗΣΤΕΨΟΥΝ την Ελλάδα.

Οπως τη δεκαετία του 50, όπως τη δεκαετία του 30. Στην πρώτη ξεκοκάλισαν όλο το σχέδιο Μάρσαλ, στη δεύτερη κατασφάζοντας με τη βοήθεια των Βουλγάρων τσετών τους πρόσφυγες της Β. Ελλάδος, άρπαξαν την περιουσία τους, τη γή που τους έδοσε η νέα τους πατρίδα.

Και στα στερνά χρόνια, μέσω του χρηματιστηρίου και με τις πλάτες των εκσυγχρονιστών η Αγία Οικογένεια έπαιξε και κέρδισε χοντρά (θείος Αχιλέας, Λίζα, κ.α.)


ΓΥΜΝΟΣ, ΞΕΤΣΙΠΩΤΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ. Σαν την λαίλαπα των Ούνων, των Μογγόλων, των πειρατών της Αβαρίας.

Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2009

Μας κοροιδευετε Κε Πρωθυπουργέ

Εχθές Ο Κος Καραμανλής μας έκανε να πιστέψουμε ότι μάλλον σε άλλη χώρα ζούμε και όχι στην Ελλάδα του 2009 ότι έχει πέσει η ανεργία ότι έχουν στήριξη οι μικρομεσαίοι ότι οι συνταξιούχοι περνάνε πάρα πολύ καλά και ζητάει την ψήφο μας για να μας κάνει τι αφού όλα είναι τόσο καλά δομημένα στην Ελλάδα? μήπως για να αποτελειώσει ότι αφήνει στην μέση? και γιατί τα παράτησε μήπως είχε μυριστεί ότι θα κλείση η ΑΣΠΙΣ και ο Σκαραμαγκάς και ήθελε να φορτώσει τα βάρη σε άλλους ώμους ? Εξάλλου ειναι γνωστό τις πάσης ότι στα δύσκολα δεν αντέχει όσο πήγαινε μπροστά όλα ήταν καλά μόλις πήρε την κάτω βόλτα τρέχει να κρυφτή έξαλλου το έχει το DNA του και ο θείος του Ο ΕΘΝΑΡΧΗΣ το ίδιο δεν έκανε μόλις έχασε τις εκλογές έφυγε με το όνομα Τριανταφυλλίδης εκείνος με τι όνομα θα φύγει στις 4/10/2009?

Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2009

Η αναπαυλα του αυριανού πρωθυπουργού

Αυγούστου 2009, ώρα 9μμ> Η ανάπαυλα των Πολεμιστών του Φωτός.
Ο Γιώργος Παπανδρέου και οΓιάννης Ραγκούσης,θυμώνουν με την Ελλάδα της διαφθοράς, της αδιαφάνειας, των σκανδάλων, της σήψης και σχεδιάζουν την Ελλάδα που μας αξίζει.
Το "Κουρδιστό Πορτοκάλι"
τους συνάντησε εδω, λίγες ώρες πριν ο αρχηγός του Πασόκ, επιστρέψει στην Αθήνα για την τελική μάχη ενάντια στο σκότος...

Απο τον Βασίλη Μπόνιο

Δώδεκα μήνες πριν, τον έβλεπα εδω στην ίδια άκρη του νησιού, να παλεύει με το δημοσκοπικό (παραγινομένο) φάντασμα του Καταλληλότερου. Ξυπνούσε νωρίς το πρωί για να κοντράρει με τα κύματα των στημένων μετρήσεων και τους διαρκείς εκβιασμούς των "σεσημασμένων"νταβατζήδων, η οποίοι με τα ΜΜΕ που ελέγχουν, φρόντιζαν ν απελευθερώνουν κάθε τόσο τα ζιζάνια της αμφισβήτησης στο πρόσωπό του.
Την ίδια στιγμή, οι πολίτες ασφυκτιούσαν καθώς ένα σιδερένιο χέρι τους γράπωνε το πρόσωπο, σφραγίζοντας μάτια, μύτη, στόμα-την αναπνοή της σκέψης. Τα σκάνδαλα δεν "ακουμπούσαν" τον πρωθυπουργό που αναλάμβανε με ρομποτικές κινήσεις την ευθύνη-τεφάλ. Ωσπου ήρθε η ΔΕΘ, όπου ο Καραμανλής τα σκάτωσε για τα καλά, επιχειρώντας να καλύψει τουςβαρυποινίτες στην συνείδηση των πολιτών, υπουργούς του. Αυτό ήταν.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, που στο μεταξύ έδινε μια μάχη σαρώνοντας την Ελλάδα, είδε τα ντοπαρισμένα απο την κρατική διαφήμιση των media shops ΜΜΕ, να τον αντιμετωπίζουν με περισσότερο σεβασμό-ήταν η οργή του κόσμου (χαρακτηριστικό παράδειγμα το Μέγκα) και η πίεση κάποιων ιστοσελίδων του Διαδικτύου, που τους ανάγκαζε να καταπιούν τη γλώσσα τους.
Η σαρωτική νίκη στις Ευρωεκλογές (που κι αυτή επιχείρησαν να πριονίσουν) δεν άφηνε περιθώρια αμφισβήτησης.
Ο Γιώργος, βλέπει πλέον το Σύμπαν να "συνωμοτεί" υπερ του. Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, οταν εκατομμύρια πολίτες εκει έξω νιώθουμε τόση οργή μέσα μας, που το να πάρουμε τις πέτρες όπως ο ίδιος είχε πει, είναι μάλλον κάτι ανώδυνο. Τα όπλα θα πάρουμε και θα αρχίσουμε να επιστρέφουμε τον θάνατο (αργό, αλλά θάνατο) στον οποίο μας έχει καταδικάσει η πιο ανίκανη κυβέρνηση που γνώρισε ο τόπος απο τη μεταπολίτευση.
Πριν απ αυτό στο πρόσωπο του Γιώργου Παπανδρέου, βλέπουμε την τελευταία μας ελπίδα-οχι γιατί ξαφνικά γίναμε όλοι Πασόκοι η λησμονήσαμε το πράσινο έπος των σκανδάλων-αλλά γιατί αυτός εδώ ο άνθρωπος που δεν έχει ανάγκη απο δόξα και αξιώματα-τα έφαγε με το κουταλάκι απο τα γενοφάσκια του - έχει μια καθαρή ματιά στο βλέμμα και μια αποφασιστικότητα να βάλει τέλος στο non stop πάρτυ της διαφθοράς, στη κατρακύλα της πατρίδας μας.
-Πρόεδρε περιμένουμε απο σας να εξυγιάνετε το τόπο, να βάλετε ένα τέλος στη διαφθορά...
Μ αυτές τις "διαθέσεις" πλησιάσαμε τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ που συζητούσε με τον Γιάννη Ραγκούση, τον Γραμματέα του κόμματος (ενα στέλεχος για το οποίο ο Γιώργος έχει πολλούς λόγους να νιώθει περήφανος. Πρώτον ήταν μια δική του επιλογή, ένα πρόσωπο που δεν κατάγεται απο πολιτικό τζάκι και δεύτερον γιατί ο Ραγκούσης τα παει περίφημα τόσο στα κομματικά καθήκοντα, οσο και στην επικοινωνία μια και έχει τον τρόπο με τα παράθυρα-είναι απολαυστικός οταν ταπώνει τον Πρετεντέρη, για παράδειγμα)
"Είμαι αποφασισμένος να συγκρουστώ με τα συμφέροντα. Δεν έχω τίποτα να φοβηθώ, ούτε μ ενδιαφέρει η εξουσία για την εξουσία. Γεννήθηκα μέσα σ αυτή, έχω ζήσει ξεχωριστές στιγμές στη μέχρι τώρα πορεία μου και δεν μ ενδιαφέρει η δόξα της εξουσίας. Παλεύω και θα παλέψω για να μπουν κανόνες και να υπάρξει εξυγίανση στη πολιτική ζωή του τόπου. Είμαι αποφασισμένος και δεν πρόκειται να καταθέσω τα όπλα με οποιοδήποτε κόστος..."
Αυτα μας είπε ο Γιώργος κι οταν ήλθε η ώρα να τον αποχαιρετήσουμε, νιώθαμε οτι αυτά που λέει τα εννοεί. Διακρίναμε μια ατσάλινη θέληση και αποφασιστικότητα πίσω απ αυτές τις κουβέντες, που οταν τον ακους να τις λέει στη τηλεόραση, λόγω της ευγένειας που τον διακρίνει, χάνουν τη δύναμή τους.
Οταν όμως βρίσκεσαι απέναντί του, εισπράττεις αυτό που διαπιστώνουν εκείνοι που τον συναναστρέφονται καθημερινά: O Παπανδρέου είναι αποφασισμένος να βάλει τέλος στη διαφθορά και στα συμφέροντα που λυμαίνονται τη χώρα.
Σε λίγους μήνες θα τον κρίνουμε στη πράξη. Αλλωστε είναι μεγάλο στοίχημα για τον τρίτο της γενιάς των Παπανδρέου που θα κυβερνήσει τη πατρίδα του, να σημαδέψει θετικά την ιστορία. Μ εκείνη θ αναμετρηθεί...

Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2009

Παπανδρεου-Σιμητης

Σοκ και δέος προκαλεί η στάση του Γιώργου Παπανδρέου σχετικά με το θέμα Σημίτη. Είναι μια ιστορικής σημασίας απόφαση που αναδεικνύει τη βούληση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης να σπάσει- έναντι οποιουδήποτε κόστους- τα δεσμά με το παρελθόν και να ζωγραφίσει με τα χρώματα της επιλογής του το μέλλον. Ένα μέλλον που προοιωνίζονταν ζοφερό και που αίφνης αρχίζει να αλλάζει χρώματα

Ταυτόχρονα η απόφαση Παπανδρέου στέλνει ηχηρό και σαφές μήνυμα προς όλους ότι δεν υπαρχει πεδίο συναλλαγής ή έστω μυστικών συμφωνιών…

Δεν είναι βεβαίως εύκολο να γίνει τώρα αποτίμηση αυτής της εξέλιξης αν και τα μέχρι τώρα μηνύματα είναι μάλλον θετικά για το Γιώργο Παπανδρέου.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι η μη συμμετοχή Σημίτη στα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ στριμώχνει στο καναβάτσο τον απερχόμενο πρωθυπουργό ο οποίος όχι μόνο δεν τόλμησε να αφήσει εκτός του υπέργηρο θείο του αλλά και να απομακρύνει αυτούς που ό ίδιος φωτογραφίζει ότι πλήγωσαν την παράταξή του…

Φαίνεται ότι πλέον ο Γιώργος Παπανδρέου- έχοντας διαπιστώσει ότι ουδείς ως πρόσωπο είναι απαραίτητος- πολιτεύεται με όρους απόλυτης κυριαρχίας και με το βλέμμα στο μέλλον. Με γνώμονα το σχηματισμό της νέας κυβέρνησης που όπως προιδεάζουν οι εξελίξεις, θα εμπεριέχει εκπλήξεις και σε πρόσωπα και σε πολιτικές.

Το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου σπάει τους δεσμούς με το παρελθόν και αρχίζει να διαγράφει τη δική του τροχιά στο πολιτικό στερέωμα του τόπου.