Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2014

ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ


Δεν μπόρεσε να κρύψει το καρφί της ζήλιας η Κα Μερκελ. Όσα μας έφαγε η βαριά βιομηχανία της ,όσα μας χρωστάει από τις ναζιστικές θηριωδίες  όσα πληρώνουμε σε τόκους και προϊόντα δεν τις φτάνουν Οι Διακοπές των Ελλήνων την έσφιξαν μετέωρη  ανάμεσα στο ισχυρό της δίκιο και της αυτοκριτικής την πίκρα, σκέφτηκα να αποκριθώ κάπως έτσι.
Εμείς οι Ελληνες  Κα Μέρκελ τις <<διακοπές>> τις μάθαμε από τις σκυθρωπές ,βιομηχανικές χώρες της Ευρώπης και της Δύσης.Πριν  συνεγελαστούμε με τους μελαγχολικούς λαούς ανήλιαγων χωρών,μήτε τι ειναι διακοπές γνωρίζαμε μήτε διακοποδάνεια....Δεν μαζεύαμε 11 μήνες ψυχαναγκασμούς για να τους αδειάσουμε τον δωδέκατο μεθώντας και ξερνώντας στη Μεσόγειο
Εμείς οι Ελληνες  Πριν σας γνωρίσουμε δουλεύαμε σκληρά τη μέρα μας για να χαρούμε ενα ποτήρι κρασί με 5 φίλους στο φως του φεγγαριού.Πριν ανταμώσουμε τους ρυπογόνους παραδείσους σας ,είχαμε δίκαιο ζύγι για την γιορτή και την σχόλη μας.Ολοχρονίς ξορκίζαμε με ανάπαυλες μικρές τον κάματο και της ζωής τα ΠΡΕΠΕΙ
Τον χειμωνιάτικο μόχθο τον αδειάζαμε στα διονυσιακά μας  ξεφαντώματα.
Της άνοιξης τα ασπρίσματα ,τα ξεσηκώματα, τον κόπο, τα ισοφαρίζαμε με τα μαγιάτικα στεφάνια στους αγρούς μας και τα σουβλιστά στις αυλές μας.
Του Θεριστή και του Αλωνάρη  τον καυτό ιδρώτα τον σκουπίζαμε στα πανηγύρια του χωριού με τα πλατάνια.
Του τρύγου,της ελιάς,της βαρυχειμωνιάς τον κάματο παντρεύαμε  με χορούς κυκλωτικούς τραγούδια και πειράγματα με τσίπουρο και εκλεκτά εδέσματα της γόνιμης γης μας,της νόστιμης θάλασσας.......
Εμείς οι Ελληνες,΄Κα Μερκελ δεν κολυμπούσαμε σε πισίνες με κάγκελα,τσιμέντα και χλώρια....
Κολύμπι μάθαμε σε κρούσταλλα νερά καταγάλανα...... Δύο βήματα απ'το κατώφλι του φτωχικού μας....με το δελφίνι και τον Μαυροπετρίτη να ταξιδεύουν στην θωριά μας.
Στην μικρή Θεόπνευστη χώρα μας,Κα Μέρκελ το καλοκαίρι μας ήταν πάντα μια μεγάλη φιλόξενη αγκαλιά,παυσιλυπο για τους συμπολίτες μας....
Εμεις οι 'Ελληνες ,Κα Μέρκελ,τον καιρό εκείνο της  τίμιας προκοπής ,του μικρού νοικοκυριού και της δωρικής αρχοντιάς,μια χούφτα τσακιστές ελιές δεν τις αλλάζαμε για δυο νταλίκες από τα τοξικά σας λουκάνικα.
Όλα αυτά όμως τότε .....πριν σας γνωρίσουμε τότε που η Δραχμή έπιανε τόπο και έβρισκε κουμπαρά.....
Καλά κάνετε και μας μαστιγώνετε  για την όποια χαρά μας απόμεινε γιατί το πέτρινο σπιτάκι στην πλαγιά πού ατενίζει το πέλαγος,τον ελαιώνα με τις ξερολιθιές,τον παλιό νερόμυλο με το περιβολάκι.....σας τα πουλήσαμε για ένα φτηνό εισιτήριο προς τον βάρβαρο κόσμο σας
αυτό έχει υπογραφή  Δημήτριος Λιαντίνης


Δεν υπάρχουν σχόλια: